Ik ga op reis en neem mee… een body builder, liefst twee :-)

tekst gastblogger

Voor mij ligt een A viertje, een lijst van materialen die mee moeten op reis. Een checklist waar aan voldaan moet zijn voordat we überhaupt uitgerust kunnen vertrekken. Liever gezegd; Vertrekken met een complete uitrusting. Het scheelt maar een paar letters maar toch.

Ik ga op reis en neem mee… Dit laatste maakt dat mijn vakantielijst meer iets weg heeft van een militaire operatie. Inbussleutels, accu’s, tie rips, fietspomp, Ducttape, bandenplak set… We zijn er inmiddels aan gewend, wanneer we met Sarah op vakantie gaan, dit automatisch betekent dat bijna de hele inboedel mee moet. Toch zal het ons niet weerhouden te gaan.

Vakantiestress ontstaat wanneer de rolstoelen in losse onderdelen op de bagageband voorbij flitsen.
Vakantiegevoel begint bij het geluid van het zoemen van… haar rolstoel op de plaats van bestemming.
De rest is allemaal bijzaak.

Inmiddels hebben we de nodige reiservaringen op gedaan met Sarah en zou ik hierover een spraakmakende reisserie kunnen maken: Van de Achterhoek tot Alanya en van 3 weken kamperen in de Hollandse klei tot all inclusive in Turkije.
We hebben eigenlijk alles wel een keer geprobeerd. Met de hoop ooit de ultieme plek te vinden, het liefst met een geasfalteerd strand:).
En hoe je het ook wendt of keert, de zorg blijft. Ook aan de andere kant van de wereld. Dat weet ik…
Maar aan de Spaanse Costa, met mijn gezicht in de zon en een glas huisgemaakte sangria van Frank in mijn hand voelt mijn leven toch even zorgeloos en ben ik trots op hetgeen wat we samen bereikt hebben.

Nu Sarah niet meer zo makkelijk opgetild en versleept kan worden, zijn we sinds 2 jaar toch echt aangewezen op de categorie vakantie “mindervaliden”. Het aanbod voor jonge gezinnen met rolstoeler is beperkt. Het is een intensieve zoektocht naar de juiste accommodatie en ook locatie. Daarbij altijd in ons achterhoofd, dat er voor onze jongens ook voldoende vertier moet zijn.
Een volledige aangepaste vakantiewoning afgelegen van toeristische trekpleisters, is sneller geboekt dan de wensenlijst van ons gezin. Spanje, vliegreis, camping met volledig aangepast chalet en animatieteam.

Eindeloos gezocht en gevonden

Camping L’Amfora; een plek waar veel jongeren zijn, waar Sarah haar hart kan ophalen aan beach boys met six packs, waar een hangplek is en een disco. Maar minstens zo belangrijk waar onze jongens de hele dag kunnen voetballen. Een plek waar iedere week bussen vertrekken richting Barcelona, waar we kunnen winkelen en de jongens het voetbalstadion Camp Nou kunnen bezoeken.

Starend naar mijn vakantielijst, neem ik tegelijkertijd afscheid van vervlogen tijden.
Besef ik maar al te goed dat de tijd voorbij is van:

geen aangepaste huisjes
jou douchen op een plastic stoeltje
slapen op een luchtbed
jij en ik alleen in het zwembad, zittend op mijn nek en jou zonder moeite op de badrand tillen.
jou dragen…altijd en overal
alleen de handbewogen rolstoel mee op reis
samen op pad gaan om “vakantievriendjes te maken”
je verdriet wegnemen door pluchen dierenknuffels te kopen
je nog voldoende energie over had na een zonnige dag aan het zwembad
met jou op mijn arm het zeewater inlopen, zelfs toen je 40 kg woog
Er voor mij geen grenzen waren…